Maandag 23 augustus

We hadden geen wekker gezet omdat we graag wilde uitslapen. We waren ongeveer rond 10 uur wakker, daarna zijn we gaan douche. Onze waakhond Jessie stond ons al op te wachten. Hij zat rustig te wachten tot we klaar waren. Om 1 uur zouden we klaar moeten staan, dan zou Jurgen ons komen ophalen. Bij hem zouden we gaan kijken voor een auto. We werden al opgehaald door hem, met een van de auto's waar we uit konden kiezen. We konden nog maar uit twee auto's kiezen, meer had hij er niet meer. De auto (the controler) waarmee hij ons ophaalde, reed best goed. Toen we bij hem gearriveerd waren,mochten we een testrit maken in de andere auto (buzy bob). Ik heb hierin een testrit gemaakt. Het is best wel raar om ineens aan de andere kant van de weg te rijden, het stuur stuurde heel zwaar en het was ook wennen om met je linkerhand te schakelen. Toen ik ergens wilde afslaan, had ik ook al de ruitenwissers aan gezet in plaats van mijn knipperlicht, deze zitten namelijk ook omgewisseld, best vervelend omdat je zo gewend bent om met je linkerhand je knipperlicht aan te zetten. Toen we weer terug waren, hebben we nog een testrit in die ene auto gemaakt. Deze rit heeft Vera gereden. We hebben toen besloten om the controler te huren. Hier moest nog wel wat aan gemaakt worden, maar dat zou hij diezelfde week nog doen. We mochten meteen, na het invullen van enkele gegevens, de auto meenemen. We zijn toen door gereden naar Home Affairs om ons visum te regelen. Helaas bleek deze gesloten te zijn, daarom zijn we maar weer naar huis gereden. Toen we eenmaal thuis waren zijn we met onze huisgenoot Marjella naar het winkelcentrum gereden. Hier hebben we boodschappen gedaan en andere spullen gekocht die we nog nodig hadden. Aan het einde van de dag hebben we samen met Marjella en Dirk, een andere huisgenoot, samen gegeten. De rest van de avond heb ik vooral geprobeerd te skypen, maar dit ging niet echt goed, omdat de verbinding dit niet toelaat. De verbinding is hier te slecht om goed contact te hebben via skype. Het is hier vooral traag en het blijft vaak hangen. Na nog wat tv kijken en computeren zijn we gaan slapen.

.

Dinsdag 24 augustus

Vanmorgen werd onze auto opgehaald, omdat er nog een paar dingetjes aan gemaakt moesten worden. We kregen er wel een andere auto voor in de plaats, de buzy bob. We konden gelukkig wel wat gaan doen vandaag. We zijn eerst weer naar Home Affairs gereden voor ons visum, maar deze was nog steeds dicht. Ze zijn hier aan het staken, dus daarom zijn ze dicht. Zo kunnen wij dus niet aan het juiste visum komen , maar daar kunnen wij verder niets aan doen..

Daarna zijn we doorgereden naar het strand. We hebben de auto geparkeerd en zijn een stuk over het strand gaan lopen. Het was echt lekker weer om over het strand te lopen. Het was ook erg mooi. Er waren wel veel golven en er liggen ook verschillende rotsen in de zee en langs het strand. We hebben een heel stuk gelopen tot dat we bij een toren aan kwamen. Bij die toren zijn we weer naar boven gelopen en zijn we over de boulevard terug gelopen naar de auto. We hadden verder gelopen dan we dachten, want we moesten een heel stuk terug naar de auto.

Toen we weer terug bij de auto waren, zijn we eerst ergens gaan eten en daarna zijn we langs de kust gereden. Dit was een erg rustige weg, waaraan heel weinig huizen stonden. Er was veel natuur te zien en ook konden we geregeld de zee nog zien. Ook hebben we de auto nog een keer langs de kant gezet om de omgeving te bekijken. Tijdens deze route werden we ook gebeld dat onze auto klaar was en dat hij deze over een half uurtje bij ons zou komen ruilen. We zijn toen ook meteen richting huis gereden.

Thuis hebben we de auto omgeruild. Ook onze huisgenoot Marjella was ondertussen thuis gekomen. Samen met Marjela en onze hond Jessie zien we nog terug gereden naar de zee om even lekker te zitten en te genieten van de rust en de natuur. Hier hebben we een tijdje gezeten. Daarna hebben we de Jessie terug naar huis gebracht en zijn we nog stroom gaan kopen en boodschappen gaan halen. Jullie zullen het vast gek vinden dat wij hier stoom moeten gaan kopen, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld. Hier moeten we het stroom bij en benzinestation kopen. Daar moeten we ons adres doorgeven en zeggen voor hoeveel Rand we stroom willen hebben. Dit moeten we dan ook meteen betalen en dan krijgen we een bonnetje mee naar huis. Op dat bonnetje staat een code en die moeten we weer bij de stroom meter intoetsen. Zo hebben we dus weer nieuwe stroom. Op de stroommeter is ook te lezen hoeveel stroom we nog hebben. Maar als we een keer te laat zijn met halen, zitten we dus zonder stroom.

Toen we weer thuis waren, zijn we in de huiskamer gaan zitten en na een tijdje zijn we aan het koken gegaan. Toen we net aan het eten waren, kwamen er twee nieuwe huisgenoten binnen, Lindy en Talitha. Nu zijn we dus met 6 studenten in huis. De rest van de avond hebben we een beetje televisie gekeken en op de computer gezeten. En daarna zijn we lekker gaan slapen.

.

Woensdag 25 augustus

Ik werd vanmorgen al rond 8 uur wakker. Even later ben ik gaan douche. Rond 10 uur zijn Vera en ik samen met Lindy en Talitha naar het winkelcentrum gereden om boodschappen te gaan halen. Toen we thuis kwamen hebben we gegeten. Ondertussen werden Lindy en Talitha opgehaald en Vera en ik zijn naar Seaview gereden. Dit is een game en Lion park, hier leven verschillende wilde dieren in een klein park. We mochten maar 15 kilometer per uur in het park rijden en we reden over een hobbelig zandpad door het park met onze eigen auto. Veel dieren lagen best dicht bij de weg, ander waren wat verder weg. Zelfs hebben we moeten wachten op een overstekende giraffe. Ook was er nog een apart deel waar alleen leeuwen zouden zitten. Voordat we hier naar binnen mochten moesten we eerst iets tekenen dat het ons eigen risico was dat we naar binnen gingen. Dit deel was niet zo groot, het was een klein rondje. Toch konden we dit rondje niet rijden. Er lag een leeuw half op de weg waardoor we er niet langs konden, hierdoor moesten we even omkeren. Ook was er een stukje waar je kon lopen. hier lagen de leeuwen wel achter een hek. Daarna moesten we nog een klein stukje verder rijden. Hier was een restaurantje. In het restaurantje lagen twee hele kleine leeuwtjes, deze waren nog maar 15 dagen oud. Helaas mochten we deze niet aanraken. Aan de achterkant van het restaurant zaten nog een paar jonge leeuwtjes in een ander afgezet stuk. We zegen dat hier wel mensen binnen mochten. Wij hebben dit nagevraagd en het bleek dat we daar ook binnen mochten. Wij zijn dus ook naar binnen gegaan, daar mochten we die leeuwtjes ook aaien. Dit was echt hartstikke leuk, ze waren echt lief, ze bleven ook lekker rustig liggen als je ze aanraakte. De vrouw die erbij bleef vertelde ons wel dat ze nogal speels waren. We zouden daar wel uren kunnen blijven zitten. Ze waren zo lief. Toch zijn we na een tijdje weer gegaan. Toen we buiten bij de auto zaten te eten, zagen we nog dat de baby leeuwtjes even naar buiten werden gebracht om hun behoefte te doen. daarna gingen ze weer naar binnen. We hebben daar nog even rustig zitten eten en daarna zijn we weer terug gereden naar de uitgang. Tijdens de terug weg hebben we nog een keer stel gestaan voor een giraffe die graag wilde oversteken.

Nadat we Seaview uit waren wilden we doorrijden naar kragga kamma park maar deze zijn we waarschijnlijk voorbij gereden. Toch zijn we door naar huis gereden, omdat wij beide vonden dat de auto een raar geluidje maakte. Toen we thuis waren hebben we daarom ook Jurgen gebeld, hij kwam een half uurtje daarna kijken, maar kon niet vinden waar het aan lag. Hij dacht dat het dan geen kwaad kon om ermee door te rijden. Daarom zijn we na een tijdje verder gereden naar het Nelson Mandela Stadion in Port-Elizabeth zelf. Hier hebben we een beetje rond het stadion gereden. Omdat het al begon te schemeren gingen we weer terug naar huis. Dit pakte alleen anders uit. Het bleek dat we de verkeerde kant op waren gereden en dus een beetje verdwaald waren. Gelukkig hadden we een kaart in de auto liggen waarop we een beetje konden kijken, waar we ons ergens bevonden. Uiteindelijk hadden we gevonden waar we waren, maar dat bleek toch best een eindje van ons huis af te zijn. Ondertussen werd het al aardig donker, maar we reden door een township. Gelukkig konden we blijven rijden en hoefden we nergens lang stil te staan. Ook was het nog best druk op de weg. Daarna hebben we ook echt de drukke hoofdwegen opgezocht om zo snel mogelijk thuis te zijn. Uiteindelijk wisten we waar we waren en waren we ook zo thuis. We waren rond 7 uur thuis, terwijl het hier al om half 7 donker is. Ondertussen hadden we allebei wel erge honger gekregen, daarom zijn we maar meteen gaan koken. De rest van de avond hebben we televisie gekeken en gecomputerd. Omdat hier het internet niet zo snel is duurt ook alles veel langer op de computer. De sites zijn niet zo snel geopend, de foto's staan er niet zo snel op. Hoe meer mensen er op het internet zitten, hoe slomer het wordt. Ook als er iemand aan het skypen is of foto's aan het uploaden is, wordt het internet super traag. Gelukkig houdt hier wel iedereen rekening met elkaar. Toch moet je hier wel geduld hebben met het internet. Daarom zit ik soms ook de hele avond achter de computer, totdat ik moe wordt en daarna ga ik lekker slapen . Dit heb ik vandaag dus ook gedaan.

.

Donderdag 26 augustus

Vandaag zijn we samen met Lindy en Talitha naar het Addo Elephant national park geweest. We zijn rond 10 uur vertrokken met onze auto. We zouden er ongeveer twee uurtjes over rijden. Maar wij hadden een verkeerde afslag genomen en waren dus min of meer verdwaalt. Onderweg zijn we het gaan vragen en bij een apotheek hebben zo ons verder geholpen. Daar hebben zo voor ons een kaart uit geprint en aangegeven hoe we moesten rijden en waar het ongeveer was. Naar weer een lange tijd rijden, kwamen we een bord tegen waarop het stond aangegeven. Dus wij dachten dat we er dan zo waren. Dat viel wel even tegen. Het bleek een hele lange weg te zijn. Uiteindelijk waren we aangekomen bij het park en moesten we bij de ingang een eigen risico tekenen. Daarna mochten we met onze eigen auto naar binnen. Omdat Vera al ongeveer 3uurtjes had gereden, mocht ik verder door het park rijden. Al vrij snel kwamen we de eerste dieren al tegen. Eerst zegen we een schilpad, vlak naast de weg zitten en daarna kwamen we veel everzwijnen tegen. Daarna hadden we een hele tijd niets gezien. Tot we in de verte een paar olifanten zagen. Dus wij zijn wat sneller door gereden omdat ze vlak langs de weg stonden en we ze graag van dichtbij wilde zien. Toen we er bij stonden staken ook sommige olifanten over Wij hebben uit het raam gehangen voor de mooiste foto's en filmpjes. Nadat we daar een tijdje hadden gestaan zijn we verder gereden. Net na een bocht zagen we enkele olifanten staan met een klein olifantje erbij. Wij hebben op enige afstand staan kijken, maar er kwamen toen opeens veel meer olifanten uit de bosjes. En tussen onze auto en de groep met olifanten waar de kleine olifantjes bij stonden, stond een grote olifant te waken. Hij stond ons zo aan te kijken alsof we niet dichterbij mochten komen. Na een tijdje begon hij richting onze auto te lopen en stond hij precies langs onze auto. Gelukkig liep hij wel snel door. We vonden dat allemaal wel een beetje spannend worden. Even later begon de rest van de groep olifanten ook richting onze auto te lopen. Opeens stonden er voor ons olifanten, links van ons olifanten, rechts van ons 'n olifant en achter ons was die ene olifant nog. We stonden dus helemaal tussen de olifanten. Wij bleven maar stil staan omdat we niet wisten wat ze zzouden gaan doen als we opeens weer zouden aanrijden. Na een tijdje waren alle olifanten voorbij, op een jonge olifant na. Hij stond nog voor ons. We wilden er voorbij rijden, maar toen we begonnen met rijden, begon hij ook te lopen. Even later waren alle olifanten voorbij ons en konden we onze tocht verder maken. Tijdens de rest van de rit hebben we nog herten en bokken gezien. Ook zijn we nog struisvogels tegengekomen en hebben we ook nog dieren gezien die op ratten lijken. Helaas hebben we verder geen wilde dieren gezien .Wij hebben ok niet het hele park door kunnen rijden, omdat we te weinig tijd hadden en omdat het ook best wel groot was. Rond half 6 waren we het park uit en konden we naar huis rijden. Onderweg begon het al te schemeren. De terug weg hebben we wel in een keer goed gereden en waren dus ook rond 7 uur thuis. Daar zijn we vrijwel direct gaan koken en daarna hebben we nog wat televisie gekeken. Omdat ik best wel moe was en de volgende dag op tijd op zou moeten, ben ik redelijk op tijd gaan slapen.

.

Vrijdag 27 augustus

Vandaag moesten we op tijd opstaan. We zouden om half 9 opgehaald worden door Martijn. Hij zou met ons mee gaan naar onze kennismaking op stage. We zouden daar om 9uur zijn. We zijn met onze eigen auto achter hem aan gereden. Zo weten we ook meteen de weg. Toen we er waren hebben we kennis gemaakt met onze stagebegeleidster, Lauren. Zij is een hele aardige, enthousiaste vrouw. Zij heeft ons meer verteld over de organisatie en over onze stage. Vera en ik hebben een eigen kantoor, waarin een computer staat die toegang heeft tot internet. Verder zullen we ieder 3 of 4 cliënten krijgen en zullen we ook veel buiten de deur werken. We gaan naar speciale scholen, naar ouders thuis en naar andere locaties waar de cliënten komen. Verder hebben we afgesproken dat we komende maandag beginnen. Wij moeten rond 8 uur beginnen, maar als we later aankomen is het geen probleem. We zullen rond 4 uur stoppen, maar ook hier mogen we eerder vertrekken. Ook kan het voor komen dat we een hele dag naar een school gaan en dan zullen we al rond 2 uur klaar zijn. We mogen onze begin en eind tijden een beetje zelf indelen, maar we moeten wel regelmatig onze cliënten zien.

Op de terug weg zijn we even gaan tanken, omdat onze benzine aardig op was. Het tanken is ook een hele ervaring. Als je bij de benzine pomp aan komt staan er al een paar jongens te wachten. Ze vragen eerst hoe het met je gaat en gaan daarna voor je tanken. Terwijl de slang erin hangt wordt je voorruit en achterruit de door de jongen schoongemaakt. De tank wordt echt tot de nok toe gevuld. Daarna komt hij naar je raam en dan verteld hij hoe duur het is en of je een bonnetje wil. Hij neemt dan het geld mee naar de kassa, betaalt voor jou en komt dan terug met het bonnetje, Sommige mensen geven dan nog iets extra's aan die jongen maar dat is niet verplicht. Nadat we het bonnetje hadden gekregen, zijn we nog verder gereden om nog een paar boodschappen te doen. na het boodschappen doen, zijn we naar huis gereden.

Thuis hebben we niet zo veel gedaan. we hebben de laptop gepakt en de toeristenboekjes die we hadden. Hier hebben we in gezocht wat we van het weekend zouden gaan. doen. We kwamen wel veel leuke tripjes tegen, maar voor deze tripjes had je meer dan 2 dagen nodig. Daar zouden we een keer een lang weekend van 3 of 4 dagen voor moeten nemen. Daarom hebben we besloten om van het weekend thuis te blijven.

's Avonds zouden we met alle studenten van khaya uit eten gaan en op stap gaan. We zouden in een tentje verzamelen, en daar hebben we nog een drankje gepakt. Daarna zijn we achter elkaar aan gereden naar het restaurant. Het was een Thais restaurant. We waren met ongeveer 20 mensen en hadden daarom een eigen ruimte. We moesten best lang op ons eten wachten. Uiteindelijk kwam het eten, maar voordat de laatste hun bord hadden, had de laatste zijn eten nog niet. Het eten was wel lekker maar het was erg pittig en gekruid. Niet iedereen had pittig eten. Omdat sommige een groot bord hadden en andere weer een klein bord eten, gingen de borden van de mensen die het niet op konden over de tafel heen. Ook hadden we nog een ijsje. Het ijs hier is wel heel anders dan in Nederland. Het smaakt wel maar is minder lekker. Hier zit er in het ijs nog stukjes ijs in. Nadat we klaar waren met eten zijn we nog gaan stappen. Na een stuk rijden, reden we eerst een industrieterein op, maar hier bleek niets te zijn. Blijkbaar is er daar regelmatig een feest. Daarna zijn we door gereden naar een kroeg in Summerstrand. Omdat wij met 5 auto's waren, was het moeilijk om bij elkaar te blijven. Daarom waren we ze, met 2 auto's, na een tijdje kwijt. Gelukkig hadden we wel het nummer van Martijn en nadat we hem gebeld hadden, wisten we waar we naar toe moesten.

Eenmaal in de kroeg waren vooral alleen maar donkere mensen. In deze kroeg werd bijna alleen hiphop gedraaid. Ik vond het hier wel gezellig. Rond half 1,1 uur had Martijn besloten om naar een andere kroeg te gaan. Vier mensen uit ons huis, waaronder ik, waren best moe en hadden geen zin meer om mee te gaan en daarom hebben wij besloten om niet meer mee te gaan en naar huis te gaan. Wij waren rond 1 uur thuis en zijn ongeveer meteen gaan slapen, De andere waren rond half 3 thuis.